Co jest po śmierci? Życie po śmierci i jak różne religie postrzegają koniec życia

Co jest po śmierci

Przekonania religijne danej osoby mogą wpływać na to, jak postrzega ona śmierć, proces umierania i życie pozagrobowe. Różne religie mają wiele różnych przekonań na temat tego, co dzieje się po śmierci. Dla wielu ludzi wiara, że śmierć nie jest końcem, jest pocieszającą myślą.

Życie pozagrobowe niesie obietnicę nagrody dla dobrych ludzi i kary dla tych, którzy popełnili złe uczynki. Niektórzy uważają, że może to również pozwolić na ponowne spotkanie z bliskimi, którzy odeszli. Inni wierzą, że nie ma życia pozagrobowego i że kiedy umrzemy, to będzie koniec. Większość ludzi wierzących zgadza się, że śmierć nie jest końcem, ale wielu ma inne wyobrażenia na temat tego, co dzieje się po życiu. 

 Jak wygląda życie pozagrobowe

Chrześcijaństwo - chrześcijanie na ogół wierzą, że po śmierci, zostaną osądzeni przez Boga, a ich dusze czeka nagroda lub kara. Nagroda, to niebo, a kara to piekło. Chrześcijanie katolicy wierzą także w czyściec, miejsce dla ludzi, którzy nie byli wystarczająco źli, by zasłużyć na wieczną karę w piekle, ale też nie byli na tyle dobrzy, by pójść do nieba. W czyśćcu przechodzą proces oczyszczania, aby mogli zostać przyjęci do nieba. Sama śmierć jest odbierana, jako oddzielenie wiecznego ducha od ciała fizycznego. 

Islam - muzułmanie, także wierzą, że po śmierci będą osądzeni przez Boga. Także ich dusze trafią do miejsca nagrody lub miejsca potępienia.  Janna jest opisywana w Koranie jako raj, gdzie króluje radość i przyjemność, podczas gdy Jahannam jest miejscem wiecznej kary. Muzułmanie akceptują śmierć jako część ogólnego boskiego planu, który oznacza przejście z jednego stanu egzystencji do następnego. Obrządek nakazuje pośmiertne mycie, drapowanie i pochówek tuż po śmierci. Kremacja jest zabroniona.

Judaizm - wielu Żydów również wierzy w życie pozagrobowe. Gdy ktoś umiera, Bóg osądza go na podstawie jego życia. Większość Żydów przyjmuje postawę, skupienia się na doczesnym życiu i nie poświęca zbyt wiele czasu na rozważaniu o tym, co ma się wydarzyć po śmierci. Dla Żydów według ich wiary śmierć jest naturalnym, nieuniknionym  procesem. Mają tradycję  umieszczania na grobach małych kamieni, aby upamiętnić zmarłych.

Buddyzm -  ci wyznawcy z kolei wierzą w reinkarnację i w to, że uczynki z ich poprzednich wcieleń (karma) bezpośrednio wpływają na  przyszłe cierpienia. Wierzą w cykl ponownych narodzin i procesu przemian, aż do  osiągnięcia stanu "nirwany". Hindusi, Sikhowie  wierzą, że ludzie przeżywają wiele cykli narodzin i tzw. odrodzeń. Pojedynczy cykl nazywany jest "samsara". Na to, czy kolejne  życie będzie dobre lub złe, mają wpływ fakty, jak dobrze człowiek wypełniał swoje obowiązki na Ziemi. Te obowiązki to "dharmą". Tybetańska ludność wierzy, że ciało staje się pustym naczyniem w momencie, gdy duch opuści ciało w chwili śmierci. 

Dla większości ludzi wierzących, bez względu na religię  życie po śmierci ma odniesienie do sprawiedliwości. Większość religii naucza, że ​​wszyscy poniosą konekwencje za to, jak żyli, i nikt nie uniknie sprawiedliwości w życiu pozagrobowym.

Ateiści - czyli ludzie, którzy nie wierzą w Boga lub inne rodzaje wyższych istot, często dochodzą do wniosków, że śmierć dosłownie oznacza koniec wszystkiego. Wierzenia w boską sprawiedliwość są lub mogą być pociechą dla ludzi religijnych. Na pewno nie są pociechą dla większości ateistów - ludzi, którzy odrzucają istnienie Boga czy niektórych agnostyków - ludzi, którzy przyjmują, że nie możemy wiedzieć, czy Bóg istnieje, gdyż jak uważają, nie ma wystarczających dowodów na wiarę w życie po śmierci. Dla ateistów i agnostyków śmierć jest końcem, ale niekoniecznie jest to powód do strachu czy zmartwień. Życie bez strachu przed karą w po śmierci, bardzo często motywuje ludzi do jak najlepszego wykorzystania czasu na Ziemi.