Lubię wracać tam gdzie byłem

Powstanie utworu

"Lubię wracać tam, gdzie byłem" ten przebój  Zbigniewa Wodeckiego ma już blisko czterdzieści lat.

Zbigniew Wodecki wspominał: -  To był 1983 r. Miałem już za sobą jakiś dorobek, znałem branżę i miałem odwagę zwrócić się do Wojtka (dop. Młynarskiego) z prośbą o tekst. Nie był daleko.

Tak powstała opowieść o wielkiej miłości i drogach w życiu, które się zna.

Wykonania

Przebój doczekał się wielu wykonań – duetów wraz z: Zofią Kamińską, Krystyną Prońko, Ewą Bem, Alicją Majewską, Ireną Santor, a nawet z Tomaszem Karolakiem.

"Lubię wracać tam gdzie byłem"

Muzyka: Zbigniew Wodecki

Słowa: Wojciech Młynarski

 

Co dzień nas gna

W nowe strony zadyszany czas

Sto dat

Sto spraw

Wciąga nas

Gna nas...

I moje dni

Wszechobecny pośpiech, czasu znak

Naznaczył i

Może przez to tak

Lubię...

Lubię wracać tam, gdzie byłem już

Pod ten balkon pełen pnących róż

Na uliczki te, znajome tak

Do znajomych drzwi

Pukać, myśląc, czy

Czy nie stanie w nich czasami

Ta dziewczyna z warkoczami

Lubię wracać w strony, które znam

Po wspomnienia zostawione tam

By się przejrzeć w nich, odnaleźć w nich

Choćby nikły cień pierwszych serca drżeń

Kilka nut i kilka wierszy z czasów

Gdy kochałaś pierwszy raz

W samym środku zdyszanego dnia

Oglądasz się

Tak, jak ja

Jak ja

Oglądasz się

Tam, gdzie miłość zostawiłaś swą

Ty jedna mnie

Umiesz pojąć

Bo

Lubisz...

Lubisz wracać tam, gdzie byłaś już

Pod ten balkon pełen pnących róż

Na uliczki te, znajome tak

Do znajomych drzwi

Pukać, myśląc, czy

Czy nie stanie w nich czasami

Tamten chłopak ze skrzypcami

Lubisz wracać w strony, które znasz

Do mej twarzy zwrócić twoją twarz

By się przejrzeć w niej, odnaleźć w niej

Choćby nikły cień pierwszych serca drżeń

Kilka nut i kilka wierszy z czasów

Gdy kochałaś pierwszy raz.